Wzorzec rasy

Pinczax

Jedna z ras psów, należąca do grupy psów w typie pinczera i sznaucera, molosów, szwajcarskich psów pasterskich oraz innych ras. Zaklasyfikowana do sekcji psów w typie pinczera i sznaucera w podsekcji psów w typie pinczera.

RYS HISTORYCZNY
Rasa pochodzi z Niemiec, wyhodowana jako zminiaturyzowana odmiana pinczera średniego bez oznak karłowatości, takich jak rachityczny wygląd, okrągła głowa lub wyłupiaste oczy.

WRAŻENIE OGÓLNE
Pinczer miniaturowy jest pomniejszonym wizerunkiem pinczera średniego, bez oznak karłowatości. Jego elegancka kwadratowa budowa jest dobrze
widoczna dzięki krótkiej gładkiej sierści.

Istotne proporcje: Długość ciała jak najbardziej zbliżona do wysokości- sylwetka powinna zamykać się w kwadracie. Długość całkowita głowy (od czubka głowy do potylicy) odpowiada połowie długości grzbietu (od kłębu do nasady ogona).

UŻYTKOWOŚĆ
Niewielkie rozmiary nie rzeszkadzają pinczerowi miniaturowemu w pełnieniu funkcji stróża. Przykłada się do tego obowiązku całym sercem, co bardzo sobie cenią wielbiciele tej rasy. Mówi się nawet, że szczeka częściej niż inne psy, ale w rzeczywistości wszystko zależy od wychowania. Nie można mu pobłażać i pozwalać, by robił co chce. Wzrost psa nie ma tu nic do rzecz, również piesek mały powinien przyjąć do wiadomości, kto w domu jest Panem i wydaje polecenia, a kto słucha. Pinczery to psy bardzo silne i odporne ( lekarza weterynarii odwiedzają tylko przy rutynowych szczepieniach, nie mają chorób dziedzicznych), dlatego nie należy go, traktować jak luksusowego pieska wylegującego się na miękkiej poduszce. Te małe pieski są bardzo inteligentne, więc uczenie ich nie nastręcza kłopotów. Pinczer chętnie przystosowuje się do rytmu codziennego życia, a jego przyjacielski i wesoły charakter sprawi, że będzie doskonałym towarzyszem dla osób w każdym wieku przez długie lata (przeciętnie pinczery żyją 15 lat). Pamiętajmy również, że pinczer jest to pies jednego właściciela, przy zmianie, może nawet przepłacić to życiem.

WIELKOŚĆ I CIĘŻAR:
Wysokość w kłębie: psy i suki: 20-30 cm
Ciężar: psy i suki od 4 do 6 kg.

ZACHOWANIE I CHARAKTER
Pinczer miniaturowy to pies do towarzystwa,dla wszystkich osób,również dla tych, którzy nie mogą poświęcić zbyt dużo czasu na spacery. Mminiaturowy wzrost i niewielkie wymagania czynią z niego idealnego stróża w mieście ,na wsi, w małych mieszkaniach , dla młodych i starszych osób. Ten żywy, uczuciowy i pełen ciepła dla właścicieli starszy kuzyn dobermana, doskonale odegra rolę psiego przyjaciela. Pinczerek uwielbia życie rodzinne , jest wierny, oddany i bywa nawet zaborczy w miłości do swego Pana. Odznacza się niezwykłą czujnością, dobrym charakterem i nie pozwala sobie na żadne dąsy czy humory.

SZATA I UMASZCZENIE
Szata krótka, raczej twarda, gładko przylegająca bez podszerstka. Umaszczenie czarne z rudymi znaczeniami (podpalaniami) lub jednolicie rude w różnych odcieniach.

ZDROWIE I PIELĘGNACJA
Włosy pinczera są łatwe w pielegnacji. Na jej wygląd wpływa odpowiednie żywienie bogate w NNKT oraz witaminy. Należy zwracać uwagę na czystość zębów psa, ponieważ u rasy tej występuje skłonność do osadzania się kamienia nazębnego. Wskazane jest również przycinanie pazurów co kilka miesięcy.

Pinczer miniaturowy jest bardzo popularny na całym świecie, ostatnio również i w Polsce nastąpił wzrost popularności tej rasy. Niestety, często wykorzystują to pseudo-hodowcy lub po prostu handlarze sprzedając małe trzęsące się pieski nazywając je ratlerkami, o wyrażnych cechach karłowatości(wyłupiaste oczy, okrągła czaszka, problemy zdrowotne, miniaturowe rozmiary). Jest to karygodny proceder, tym bardziej, że sprzedawane szczeniaczki najczęściej są zaniedbane psychicznie i posiadają ukryte wady, często nierozpoznawalne na pierwszy rzut oka, a w przyszłości nie spełnią naszych oczekiwań co do wyglądu i charakteru.

Chody
Kłusuje w kolejności diagonalnej (po przekątnej), krok posuwisty.
Głowa
Silna i wydłużona, bez wyraźnie zaznaczonego guza potylicznego. Długość jej stanowi 50% długości grzbietu. Z profilu linia czołowa równoległa z prostą linią grzbietu nosa. Część czołowo-ciemieniowa płaska.
Uzębienie pełne, silne, zwarte, zgryz nożycowy, wargi ciemne, przylegające.
Kufa kończy się tępym klinem
Uszy stojące lub załamane do przodu z końcami w kształcie litery V
Oczy ciemne, średniej wielkości, owalne (niepożądane małe i skośne), dolne powieki całkowicie kryją spojówki.
Szyja
Proporcjonalnie długa, lekko wygięta, sucha, bez podgardla, skóra szyi bez fałd.
Tułów
Długość tułowia = wysokość w kłębie.
Klatka piersiowa głęboka ( do łokci) i umiarkowanie szeroka, o płaskich żebrach, przedpiersie wyraźnie ukształtowane, brzuch umiarkowanie podcięty, grzbiet krótki i lekko spadzisty.
Kończyny przednie
Łopatka ukośna, przedramię i śródręcze w jednym pionie. Stroma łopatka i wąska postawa przednich łap są dużymi wadami.
Kończyny tylne
Ostre kątowanie tyłu, zapewniające posuwisty chód, uda i podudzia silnie umięśnione.
Łapy
Wymagane krótkie, tzw. kocie, o wysklepionych palcach, ciemnych i silnych pazurach.
Ogon
Naturalny.

Wady
wszystkie odstępstwa od wzorca, a w szczególności:
-zbyt ciężka lub zbyt lekka budowa
-krótkonożność lub wysokonożność
-ciężka lub okrągła głowa
-fałdy na czole
-nisko osadzone lub bardzo długie, źle noszone uszy
-jasne lub niewymiarowe oko
-zbyt wyraziste policzki
-luźna skóra szyi
-zgryz cęgowy, braki w uzębieniu
-krótka, szpiczasta lub wąska kufa
-zbyt długi, karpiowaty, łękowaty lub miękki grzbiet
-ścięty zad
-odstawione na zewnątrz łokcie
-kończyny zbieżne lub rozbieżne
-ciemne siodło na grzbiecie
-złe kątowanie kończyny
-inne umaszczenie
-inochód
Uwagi:
samce muszą posiadać dwa normalne jądra, całkowicie opuszczone do moszny.